Van Biesweerd tot Boeshei - Toponiemen in Swalmen en Asselt | ||
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z | ||
Smabers 4/38 |
||
Smabers (1774) noteerde op kaart 4 bij enkele percelen ten noorden van de Sijperhof: Carthuijs alternerende, Kaes en broot alternerende. Dit betekent dat beide tiendheffers ieder jaar wisselden. |
||
Karrikensbemd | ||
In 1430 droeg het kartuizerklooster in Roermond zijn aandeel in een beemd genaamd Karrikens Baendt, gelegen bij Wijlre aan te Swalm in het kerspel van Swalmen, waarvan het andere deel toebehoorde aan Herbert Rouwen, over aan het klooster Maria Weide uit Venlo. | ||
Kartuizerbos | Smabers 1/36 | |
In 1669 klaagden de kartuizers in verband met dro Het P.P. Carthuijsers bosch staat op Smaberskaart 1 nr. 36 aangegeven, achter de woning die eigendom is van de paters. |
||
Keizersbaan | Smabers 17 | |
Wiel Luys: Romeinse wegen en bewoning in Swalmen-Beesel-Belfeld. In: Jaarboek Maas- en Swalmdal 4 (1984). |
||
Kellerbosje | Smabers 2/129 | |
Het bosje, nu akkerland met daarin een hoogspanningsmast, lag aan de noordzijde van de RAAYSTRAAT tussen de Eppenbeek en BOVEN BOUKOUL en met de noordzijde grenzend aan de K…ij boskens. In 1902 verkocht mr Ferdinand Verscheure, advocaat en procureur te Roermond, slaghout in Kelderbosch. |
||
Kempke | ||
In 1707 verpandden Sebastiaen Heijnen en Mechelt Smeets land te Asselt gelegen, Op het Kempken genaamd. In 1715 verpandden Jacob Nijssen en Anna Beeck akkerland op het Kempken tegenover de Meulencamp gelegen. |
||
Kerk | ||
1. Sint Lambertuskerk | ||
Op bovenstaande foto uit november 1895 zien we dat in tenminste een van de zijbeuken ronde hypocaustumtegels zijn verwerkt. Dit soort tegels ondersteunde de holle vloeren van Romeinse woningen. We zien deze versiering tegenwoordig ook nog in de voorgevel van de St.-Dionysiuskerk in Asselt. Zouden de tegeltjes van de St.-Lambertuskerk, die immers twee decenia voor de grote verbouwing van het Asselter kerkje werd gesloopt, misschien daar herbruikt zijn? Van de kerk werden in 1895 niet alleen foto's gemaakt, maar het gebouw werd ook helemaal (inclusief hypocaustumtegels!) opgemeten en ingetekend door Ad Mulder, die twintig jaar eerder al elders tekeningen maakte voor architect Pierre Cuypers en in 1902 zou worden benoemd als Rijksbouwmeester.
pastoors van Swalmen In de archieven komen we heel wat pastoors van Swalmen tegen, soms met naam en toenaam, vooral in het begin echter meestal anoniem of met slechts de voornaam: heer Willem. Enkele van hen werden later herdacht met een eigen straatnaam. 1300: Willem van Swalmen, een broer van Seger Vosken van Swalmen en oom van Robijn van Swalmen. 1380: Vosken van Swalmen; hij werd voorgedragen door Werner van Swalmen. De hertog van Gelre claimde echter ook het recht van collatie op en droeg Wambuys van Elmpt op. Na een proces bleef Wambuys pastoor en oefende de hertog het patronaatsrecht uit; Werner van Swalmen kreeg als compensatie een geldbedrag. 1381-1384: Claes Liefger van Goch. Hij werd al na enkele jaren opgevolgd, nadat hij zelf tot rentmeester van Gelre was benoemd. 1384: Wilhelmus de Caminata, ook wel aangeduid als Willem van der Kemenade. Hij werd door de hertog van Gelre voorgedragen aan de aartsdiaken van Kempenland. 1431: Winandus Haben van Montfort. z.d.: Johan van Oest, zoon van Dirk van Oest, heer van Swalmen, en Aleid van Tüsschenbroich genaamd Eggenrade. Zijn broer Willem had waarschijnlijk heer van Swalmen moeten worden, maar deze keerde nooit terug van een reis naar Rome. Daarom vererfde Hillenraad later op zijn zwager, Arnold Schenck van Nijdeggen. 1483-1519: Lambert van Stalbergen. Hij wordt in de Venlose stadsrekeningen vermeld als pastoor van Swalmen. 1519-1553: Lambertus Mercator. Een bloedverwant van hem, Cornelis Mercator, bepaalde in 1588 bij testament dat na zijn dood jaarlijks op Sint Cornelisdag een half malder rogge moest worden uitgedeeld aan de armen. 1553-1571: Wilhelmus Willekens. 1591-1600: Gerard Hengst. Eerder was hij kanunnik te Nijmegen, maar na de verovering van de stad door Prins Maurits in 1591 moest hij de stad verlaten. Later werd hij pastoor van Horst, waar hij in 1621 overleed. 1602-1628: Reinerus Paludanus. Waarschijnlijk was zijn oorspronkelijke achternaam Van den Broeck (palus = broek, moeras). In de laatste jaren dat hij pastoor was, werden aanzienlijke werkzaamheden aan de kerk uitgevoerd door metselaar, leidekker, smid, glasmaker en houtsnijder. Zo werd 21 gulden betaald voor gebeelde lackens tot behoff des hoghen altars en ruim 92 gulden voor een zilveren kelk. 1628-1630: Gerardus Greef. 1630: Gerard Heinstins. 1630-1643: Antonius Mennius. 1643-1650: Joannes Ritsen. 1650-1675: Joannes van Haeff (ab Haef). 1675-1677: Adolphus Volquin van Venlo. 1678-1681: Leonardus Louverix. Hij werd later pastoor van Niederkrüchten. 1682-1685: Petrus van de Parst. 1685-1717: Gerardus Dolmans. Hij overleed in 1717 aan een besmettelijke ziekte. 1717: Wilhelmus van Cuyk. Ook hij overleed, zelfs al binnen enkele maanden na zijn benoeming, aan de besmettelijke ziekte die ook talloze andere Swalmenaren het leven kostte. 1718-1760: Joannes Assuerus Bosman. Hij was tevens landdeken van het dekenaat Montfort. 1760-1780: Joannes Josephus Cox. Net als zijn voorganger was hij tevens landdeken van Montfort. 1781-1796: Joannes Arnoldus Hennen uit Voerendaal. 1797-1805: Petrus Augustinus van Cruchten uit Roermond. 1806-1825: Antonius Jacobus Clocquet uit Roermond. 1825-1841: Aloysius Otto Winders uit Amsterdam. 1841-1853: Carolus Zanders uit Mulbracht. 1853-1866: Petrus Driessen uit Ottersum. 1866-1883: Leonardus Hubertus van den Eertwegh uit Heythuysen. 1883-1890: Herman Alberigs uit Geulle. 1890-1900: Henricus Joosten uit Weert. 1900-1921: Petrus Willems uit Roermond. De St.-Lambertuskerk in 1941. De oude toren, hier nog op de foto, werd in 1945 opgeblazen door Duitse soldaten. Daarmee verdween ook het laatste restant van de kerk zoals die in de 15e eeuw werd gebouwd. Johanna Cox-Geraedts e.a.: H. Lambertuskerk Swalmen 1897-1997 (1997). |
||
|
||
2. Het Woord Gods | ||
Op 26 september 1963 werd de parochie 'Het Woord Gods' officieel opgericht, met als tweede naam 'Maria, Moeder van de schone liefde'. Kapelaan Niessen te Swalmen werd benoemd tot bouwpastoor. Zijn eerste zorg was de bouw van een noodkerk, die werd gevestigd in de materialenloods van aannemer Wijnands. Hierin stonden op het supedaneum een tweetal sokkels, met op de ene sokkel een tabernakel en op de andere een opengeslagen Bijbel. Dit motief is in de latere kerk opnieuw gebruikt. In 1966 werd de eerste steen gelegd voor een nieuw multifunctioneel kerkgebouw. De kerk kreeg bewust niet het uiterlijk van een sacrale ruimte, maar leek meer op een supermarkt. Dwars door de kerk liep een passage met daaraan de doopvont, zodat de kerkbezoekers deze zouden passeren als bij een doopkapel. Via enkele trappen kwam men in de grote gebedsruimte, die in een soort grote gemetselde 'kuil' lag. De mis werd opgedragen vanaf het priesterkoor, een lichte verhoging van slechts enkele treden, waarbij de priester met zijn rug naar de passage stond. Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart: Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940, Roermond, Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003. |
||
Kerkbroek | Smabers 9-13 | |
Tijdens het voogdgeding van 1672 klaagden de kerkmeesters dat de kerkenbroeken aldaar geheel bedorven waren door batten (beschoeiingen) en houwen. Deze benaming wordt door landmeter Smabers (1774) veelvuldig gebruikt. 1. Kerckbroeck op kaart 9 op de rechteroever van de Swalm ter hoogte van de papierfabriek. 2. Kerckbroeck op kaart 9 op de rechteroever van de Swalm bij MIDDELHOVEN. 3. Kerckbroeck op kaart 9 op de rechteroever van de Swalm tussen de Wielerbrug en de Teutebeek. Schomers noemt dit gebied in 1785 de Steenacker. 4. Kerckbroeck op kaart 11 op de linkeroever van de Swalm bij de monding van de Eppenbeeck. 5. Kerckbroeck op kaart 11 waar nu DE HÄÖFKES liggen. 6. Kerckbroeck op kaart 11 ten oosten van de watermolen. 7. Kerckbroeck op kaart 11 op de rechteroever van de Swalm bij de BRUGSTRAAT. 8. Kerckbroeck op kaart 11 op de linkeroever van de Swalm, stroomafwaarts van de verdwenen oliemolen. 9. Kerckbroeck op kaart 13 op de rechteroever van de Swalm stroomafwaart van het verckens gatt. Schomers noemt dit gebied elf jaar later het Weerwolfs broeck. 10. Kerckbroeck op kaart 13 op de rechteroever van de Swalm stroomafwaarts van het verckens gatt. Schomers noemt dit gebied elf jaar later Bubbebroeck. |
||
Kerkbrug | Smabers 11 | |
In 1697 klaagde de pastoor dat de kerckebruggen niet behoorlijk gerepareerd waren. In 1699 vroeg Gerard Dolmans, pastoor van Swalmen en Asselt, om voor de vergroting van de moesgaard van de pastorie een gedeelte van het Kerckenbroecxken achter deze moesgaard gelegen met de kerk te mogen ruilen tegen een gelijkwaardig gedeelte van een broekje tussen de beide kerkbroeken gelegen, door de pastoor aangekocht van Sil Smeets. Scholtis, schepenen en gezworenen van de heerlijkheid Swalmen stemden na toestemming van de heer toe in deze grondruil, maar wel onder enkele voorwaarden. De grootte van het perceel, beginnend vanaf een wilg staande nabij de grote kerkbrug tot aan het einde van het erf van de pastoor naast het erf van Metien Mooren, zou aan de pastoor worden aangewezen en gemeten. Hiertegen gaf de pastoor 28 roede gelijkwaardig 'lattbroeck' naast de Leucker, tussen de kerkbroeken gelegen, aangekocht van de erfgenamen Jennis Keuven. In 1725 verpandden Peter Naus en Christina Spee hun huis en hof te Swalmen aan de Kerckbrugge gelegen. Hermanus Naus en Joanna Gijsberts ruilden hun ouderlijk huis aan de Kerckbrugge in 1770 met Peter Crijnen en Maria Heijnen tegen akkerland in de Weerd. |
||
KERKEBROEKWEG | Smabers 15 | |
![]() |
||
Kerkekamp | ||
Volgens een register van inkomsten van de kerk van Swalmen uit de late 16e eeuw betaalde Jencken Schroeder jaarlijks een sester rogge wegens vier morgen land geheitten der Kirckkamp. | ||
Kerkesteeg | ||
In 1696 klaagde de scholtis namens de heer van Swalmen dat door het stellen van 'eenen grooten staeck off post' in de Kerckestege de nodige doorgang werd belet. | ||
KERKPAD | Smabers | |
Vastgesteld bij raadsbesluit van 22 december 1947. | ||
KERKSTRAAT | Smabers | |
Dit is slechts één van de straten die naar de St.-Lambertuskerk leidt en de keuze om juist deze straat deze naam te geven lijkt daarmee op zijn minst wat willekeurig. Vastgesteld bij raadsbesluit van 13 januari 1931. |
||
KERKWEG | Smabers | |
Op .. 1933 werd ten bate van de nieuwe kerk van Boukoul een groot tuinfeest gehouden op kasteel Hillenraad. Op onderstaande foto metselt gravin Wolff Metternich symbolisch een eerste steen voor de kerk. In mei 1935 legde pastoor A. Hoen van Swalmen op zijn beurt 'de eerste steen' voor de Sint Theresiakerk.
|
||
Kesselse Baan | Smabers | Google Maps |
In het Plan der Buurtwegen en Voetpaden wordt de weg met nummer 53 omschreven als 'Weg langs de Hoenderberg genaamd Kesselsche Baan'. Op de bijbehorende kaart staat de weg intekend als 'weg van Kessell naar Vlodrop'. Bij Smabers (1774) wordt de weg aangegeven als 'wech van Vlodrop naer Kessel'. Het noordelijke gedeelte van deze weg heet tegenwoordig HOENDERBERG. De weg liep door het Haambroek naar de Nielder galg. |
||
Keutelstraatje | Smabers 11 | |
![]() In 1905 kreeg Swalmens Coöperatieve Stoomzuivelfabriek toestemming om vanaf de Fuu een waterlossing aan te leggen naar de Swalm via het zogenaamde Keutelstraatje. |
||
Kist, de | ||
In 1705 verpandden Geurt Pecx en Elisabeth Vermeulen land te Assel op de Kist gelegen. | ||
KLEIN HEI, DE | Smabers 15 | |
![]() |
||
Klein Hofje | Smabers 3/99 | |
![]() Bij landmeter Smabers (1774) treffen we vreemd genoeg geen gebouwen aan op deze plaats. |
||
Kleine Biesweerd | Smabers 8/4 | |
Op de landmeterskaart van Smabers staan Cornelis van Keken en consorten ingeschreven als eigenaren van de Kleijn Biesweerth. |
||
Kleine Swalm | Smabers | |
Oude meanders van de Swalm worden door landmeter Smabers op drie plaatsen met deze benaming aangegeven. 1. Bij de ruïne van de Naborch op kaart 6 noteert Smabers in 1774 het gebroken slot mit cleijn Swalmken. Voor een afbeelding zie Gebroken Slot.
3. Eveneens op kaart 11 tekent Smabers een cleijn Swalm in het Kerckbroek tussen de St.-Lambertuskerk en de gewone Swalm. Deze zijtak van de Swalm begint enkele tientallen meters stroomopwaarts van de BRUGSTRAAT en eindigt bij de watermolen. |
||
Klein Meerten | Smabers | |
In 1890 vond op verzoek van Eugène graaf van Hoensbroek een openbare verkoop plaats van schansen, takhout en elsenschaarhout wassend op landerijen behorend tot Hillenraad, te weten op Boekesdriesch, Klein Meerten en aan Genoenhof. | ||
KLOOSTERHOF | Smabers | |
De KLOOSTERHOF is een zijstraat van de MARIA THERESIASTRAAT. | ||
Kloostershof | Smabers | |
Loe Giesen: Tot Swamen op den Cloesters hoff. In: Jaarboek Maas- en Swalmdal 11 (1991). |
||
Klootje, het | Smabers 3/83 | |
Smabers gebruikt de benaming het Clootie of het Cloodtien twee keer voor twee gebieden die weliswaar vlak bij elkaar liggen, maar toch net verschillend zijn. Op het kadastraal minuutplan van 1843 wordt op blad D4 de benaming het Kleutjen gegeven aan de percelen tussen de Eppenbeek en de GRAETERWEG. In dit gebied ligt alleen het Jagershuis.
|
||
KLUITMANSSTRAAT, LEI | Smabers | |
Leonardus Johannes Hubertus Kluitmans werd op 11 april 1907 in Swalmen geboren. In de Tweede Wereldoorlog - hij was toen slager - nam hij deel aan verzetswerkzaamheden. Hoeve Baxhof was in deze roerige tijden een echte verzetshaard. Kluitmans deed mee aan de verspreiding van het in Swalmen gedrukte illegale blad 'Chistophoor. Hij hielp onderduikers en hield zich bezig met een vluchtlijn voor geallieerde piloten. In 1951 werd op de begraafplaats aan de BOSSTRAAT een oorlogsmonument onthuld dat herinnert aan enkele Swalmer oorlogsslachtoffers, waaronder Lei Klutmans. Het monument werd gemaakt door Sef Crompvoets. |
||
Koekoeksberg | Smabers 13/69 | |
|
||
KOEL | Smabers | |
Dit weggetje wordt door Smabers (1774) aangegeven als moolen wech. Het straatje voert van de Velt poort naar de verdwenen olij moolen aan de Swalm. | ||
Koenraadskampje | ||
Zie: Conrardkampje. | ||
Koestraat | Smabers | |
2. Smabers noemt in 1774 op kaart 15 een gedeelte van de KROPPESTRAAT Koeijstraet waer door anno 1740 de Roure, deborderende door het Melicker vin, geloopen heeft. |
||
Koet, In de | ||
![]() Op zondag 28 september 2003 sloot de Koet voor het laatst haar deuren. Het café van John en Netje Lintjes moest toen na ruim 50 jaar definitief wijken voor de aanleg van de tunnelbak van de A73. |
||
KOLK, DE | ||
Over DE KOLK als straatnaam valt nog niet zoveel te vertellen; daarvoor is deze straat nog te nieuw. De naam is natuurlijk ontleend aan de kolken die in de Swalm soms zeer verraderlijk konden zijn. Door de eeuwen heen verdronken tientallen kinderen en volwassenen in het riviertje dat Swalmen zijn naam gaf. | ||
Konijnenhoek, in de | Google Maps |
|
In 1935 verkochten de eigenaren van kasteel Hillenraad slaghout in de Konijnenhoek. | ||
Konijnenkamp | Smabers 15/192 | |
Landmeter Smabers (1774) tekende de Conijnen Camp in als perceel 192 op kaart 15. Langs de latere rentmeesterswoning van 1743 liep toen een pad langs de Veltebeeck naer Gevaeren. Toen Smabers in 1788 opnieuw een kaart van Swalmen tekende, stond deze woning ingetekend als schuijr. |
||
Konijnsberg | Google Maps | |
![]() |
||
KONINGSHOF | ||
Deze straatnaam is niet genoemd naar het koningshuis maar naar machinefabriek en ijzergieterij Konings. Het bedrijf werd in ... verplaatst naar de BOSSTRAAT. Een krantenbericht (inclusief een foutieve naamsvermelding) naar aanleiding van het diamanten huwelijk van Michael Konings en zijn vrouw Jacomina Geraedts in januari 1899 vat de vroegste jaren van de fabriek kort samen. "Maandag 23 januari hopen de echtelieden M. Konings-Verstappen (sic) hunne 60jarige echtverbintenis te vieren. De heer Konings, trouw bijgestaan door zijn gade, heeft het door zijne kordaatheid ver weten te brengen. Toen hij zich hier vestigde, richtte hij zijne werkplaats op bescheiden voet in. Met de jaren breidde die werkplaats zich uit, en thans heeft ze zoodanige afmetingen aangenomen, dat ze onder alle dergelijke inrichtingen in Limburg eervol mag worden vermeld. Met zijne talrijke werklieden stond de heer K. steeds op den besten voet. Al oefende hij over hen controle uit, deze ontaarde nooit in spionage, zoals vaak elders wel eens onder andere omstandigheden geschiedt. Hij was altijd een goed gastheer, en als zoodanig vertrouwde hij zijne gasten, in dit geval zijne ondergeschikten. Door zijn hartelijke omgang is de heer K. onder alle standen bemind, en in die liefde deelt zeker niet het minste zijne zorgzame echtgenoote. Dit zal duidelijk blijken, wanneer over eenige dagen de dag hunner diamanten bruiloft aanbreekt. Want dan willen allen uiting geven aan de sympathie, die ze voor het waardige paar gevoelen. Tot zolang dus!" Op het feest ontving het echtpaar van het personeel "een prachtige sofa" plus een schenking voor de armen. Jacomina Geraedts overleed op 18 maart 1900, haar man op 23 juli 1906. |
||
Koondertenhof | Smabers 6 | Google Maps |
Toen landmeter Smabers in 1774 zijn serie landkaarten tekende, stond hier nog niets. Tien jaar later, in 1784, trouwde Joannes Ramakers, de pachter van de Asselterhof, met Wilhelmina Sanders. Haar ouders woonden in het Gebrouwhuis, een stukje verderop, voorbij de kerk. Geld trouwt geld, zo ging dat in de 18e eeuw en misschien hielden ze wel gewoon heel veel van elkaar. Het echtpaar kreeg acht kinderen. In 1787 werd hun dochter Catharina geboren. Ze kwam in het gezelschap van een broertje: Jacobus. Jan en zijn vrouw boerden zo goed dat ze in 1796, twee jaar na de geboorte van hun jongste kind, een nieuw huis lieten bouwen. Een sluitsteen met het jaartal herinnert nog steeds aan dit ongetwijfeld feestelijke moment. Jan Ramakers kon met recht trots zijn op z'n boerderij. In 1808 trouwde dochter Catharina Ramakers met Conrard Janssen. Koondert, want zo wordt Conrardus in de wandeling genoemd, was in 1779 geboren in Beesel aan de Plaats, maar verhuisde mogelijk rond 1792 naar Bussereind, waar zijn ouders een ander huis hadden gekocht. Vader Hendrik was in 1796 een van de iniatiefnemers voor de bouw en exploitatie van de windmolen op de Meuleberg. Inderdaad, het ging hen voor de wind, dat mag je wel zeggen. In 1802 kochten ze zelfs de Wijerhof in Maasniel. Koonderts ouders overleden allebei in Beesel, vader Hendrik in 1809 en zijn moeder Wilhelmina Geraets in 1815. De erfgenamen Janssen verkochten de boerderij uiteindelijk op 10 september 1884 aan Antoon Hendricks, pachter van de Asselterhof. En zo was de cirkel rond: was het immers niet een pachter van de Asselterhof die de Koondertenhof in 1796 liet bouwen? In de 20e eeuw werd de voorgevel van het woonhuis gecementeerd, maar deze gevelbekleding werd later (na 1965) weer verwijderd. |
||
Kortebroek | ||
In 1881 verkochten de erfgenamen Coorens land in het Kortebroek aan Frederik Kessels. | ||
KOULEWEG | Smabers 9/181 | |
Bij perceel 181 van kaart 9 noteert landmeter Smabers in 1774: Wijler hoff, leemkuijle. De weg liep toen dwars door de laagte waar leem werd gewonnen voor bijvoorbeeld lemen binnenwanden en vloeren. Het gedeelte vanaf de BEESELSEWEG wordt door Smabers eenvoudig aangeduid als mistwech, vanaf de PAPENWEG heet hij Wijler wech. Bij WIELER was een veehek aen pinxt falder. |
||
Kousenkampje | Smabers 13/29 | |
![]() |
||
Kreijtboskens, de | Smabers 2/123 | |
|
||
Kromme Morgens, de | Smabers 11/38 | |
Gezien de enigszins gebogen vorm van de percelen 38 tot en met 41 is het niet uitgesloten dat Smabers de benaming enkel heeft bedoeld voor deze laatste percelen. |
||
Kromvoor | Smabers 7/150 | |
|
||
Kromvoorweg | Smabers | |
Deze zandweg tussen Obersgat en de Maas wordt nauwelijks nog gebruikt. De slagboom op het eind van de weg lijkt dan ook wat overbodig. Vanaf de slagboom loopt de weg nog een klein stukje richtig Maas, waar hij doodloopt tussen twee waterplassen die zijn ontstaan door afdamming. |
||
Krop, de | Smabers 11/324 | |
![]() |
||
Kropperbroek | Smabers 11 | |
![]() |
||
KROPPESTRAAT | Smabers 11, 15 | |
|
||
KRUISKAMP | Smabers 11 | |
Wiel Luys: De voormalige windgraanmolen te Swalmen. In: Jaarboek Maas- en Swalmdal 11 (1991). |
||
Kuilbunder | ||
In 1708 verpandden Geurt Peecx en Elisabeth Vermeulen land op het Coelboender tussen het oud manhuis te Ruremonde en het Kapittel. In 1713 verpandden kapitein Aegidius Ignatius van Buggenum en zijn vrouw Maria Elisabeth de Wittenhorst akkerland deel uitmakend van het Coelboender onder Asselt. | ||
Kullerskamp | Smabers 15/231 | |
Jochim Fredricx en Gertruyd Sillen verpandden in 1729 land op de Culderscamp gelegen; in 1754 wordt dit perceel opnieuw vermeld. Een jaar later werd grond in de Cullerscamp verkocht. Landmeter Smabers (1774) gebruikt de naam Kullers Camp voor de percelen 231 tot en met 244 op kaart 15, het gebied tussen Heijstraet en wech langs het Riet en ten oosten van het Boeckweijtsdriesvelt. Oostelijk van dit gebied ligt de St. Clara Camp. In 1782 wordt de Kullerscamp opnieuw genoemd. |
||
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z | ||
© Loe Giesen, Reuver 1983-2017 |